هر ولایتی به جز ولایت خدا و جانشینانش،ولایت شیطان و طاغوت است.پذیرش ولایت شیطان،موجب آن است که شیطان بر همه نیروهای سازنده و آفریننده ای که در وجود آدمی نهاده شده است،تسلط یافته و آنها را در مجرای هواها و هوس های خویش درآورد.طاغوت از آنجا که جز برای بهره مندی های خود،برای هیچ چیز دیگری اصالتی قائل نیست و منافع جامعه را جز از دریچه سود شخصی نمی نگرد،و اساسا به نیازهای انسانی و امکانات وی در طبیعت ،واقف نیست،رهبری اش برای جامعه انسانی،منشا زیان وخسارات و برباد رفتن بسی از انرژی های ارزنده او است.براثر همین بی اطلاعی و بی اعتنایی است که در جامعه و جهان تحت ولایت طاغوت،انسان ها از نور معرفت و انسانیت و از فروع زندگی آفرین آیین خدا محروم مانده و در ظلمات جهل و هوس و شهوت و غرور و طغیان،مجوس و اسیر می شوند.

فاذا قرات القرآن فاستعذ بالله من الشیطان الرجیم:چون قران خواندی پس از آسیب شیطان مطرود،به خدا پناهنده شو.