هر گناه صغیره ای به یکی از پنج سبب زیر کبیره می شود

اول:اصرار بر آن کردن ،یعنی مکرر مرتکب آن شدن.

دوم:حقیر شمردن آن زیرا هر گناهی را که اندک شماری نزد خدا عظیم می شود.

سوم:شاد شدن به انجام گناه و قدرت یافتن بر فعل آن.

چهارم:اینکه فرد گناهی را انجام دهد و آن را بدون جهت شرعی اظهار کند در نزد کسی که مطلع نیست.

پنجم:آن شخص گناهکار کسی باشد که مردم به او اعتماد داشته باشند و پیروی آن کنند و او گناه صغیره کند که مردم بر آن مطلع شوند و وقع آن گناه در نظر ایشان کم نشود.مثل اینکه شخص عالمی لباس ابریشم بپوشد یا مسخرگی کند یا در مجمع معصیت بنشیند.