رابطۀ عاطفی و وابستگی زن و شوهر به یکدیگر، امتیاز و لطف الهی برای زیبایی و طراوت زندگی است. با درنگ در روایت امام رضا (ع) از حادثه ای تاریخی، به اهمیت این رابطه می توان پی برد. ایشان فرمودند : حضرت رسول (ص) به بنت جحش فرمودند:«دایی تو، حمزه، کشته شد.» وی کلمۀ استرجاع بر زبان جاری کرد و گفت:« او را در راه خدا حساب می کنم.» بار دیگر فرمودند: « برادرت کشته شد» باز استرجاع گفت و اظهار کرد:« او را به حساب خداوند می گذارم.» مرتبۀ سوم فرمودند:« شوهرت کشته شد.» بنت جحش دست خود را روی سرش گذاشت و گریه کرد. پیغمبر اکرم (ص) فرمودند:« هیچ کس در نزد زن به اندازۀ شوهر اهمیت ندارد.» از حضرت رضا (ع) سخنان چندی برای نوع رابطۀ زن و مرد بیان شده است. دو نکتۀ زیر از جملۀ آن هاست: 1.هیچ فایده ای به کسی نمی رسد بهتر از این که برای او بانویی باشد که نگاه کردن به او موجب سرور و شادمانی همسر بوده و در غیاب شوهر امانت دار و حافظ حریم خویش و خانواده و اموال شوهر باشد. 2. امام بر آراستگی برای همسر تأکید می کردند و می فرمودند:« آراستگی بر عفت زنان می افزاید.»