برخی از انسان ها تصوّر می کنند که خواندن عربی قرآن هیچ گونه سودی ندارد، در صورتی که از این نکته غافل اند که آیات قرآن مطابق آیات و روایات دارای نور اند .  چنانکه در داستان کربلایی کاظم بیان شده است که ایشان فردی بیسواد بودند  و از سواد بهره ای نداشتند ولی عاشق قرآن و عمل کردن به دستورات آن بودند، و همیشه صفحات قرآن را باز می کرد ند و به آنها نگاه می کرد ند چون معتقد بود نگاه به آیات ثواب دارد هرچند که نتواند بخواند.وقتی ایشان به خواست خداوند متعال حافظ قرآن می شوند، وی را به نزد یکی از علماء آن روزگار یعنی آیت الله بروجردی می برند. وقتی این عالم بزرگوار کربلایی را می بیند در جلوی روی او دو حرف «واو» قرار می دهند و می پرسند کدامیک از این دو «واو» از قرآن است. کربلایی به یکی از آنها اشاره می کند و می گوید این «واو» نور دارد و به چشمانم نور می دهد این از قرآن است.  آیت الله بروجردی به خاطر امتحان کربلایی که به معجزه الهی حافظ قرآن شده بود،این دو «واو»  را که یکی از قرآن انتخاب شده بود و دیگری از مفاتیح را انتخاب نمود  و چندین سؤال دیگر از قرآن پرسیدند و متوجه شد ند خداوند به این فرد تفضل نموده و ایشان را با این کلام آسمانی معجزه ای برای مردم قرار داده  اند. باشد که ما نیز از عاشقان قرآن و عمل کنندگان به آن باشیم

امام صادق(علیه السّلام) فرمودند:

«هر کس در هر شب جمعه سورة واقعه را تلاوت کند خداوند وی را دوست بدارد، و نیز دوستی او را در دل همگی مردمان اندازد، و در مدت عمرش در این دنیا بدبختی و تنگدستی و ناداری نبیند، و آسیبی از آسیب های دنیا بدو نرسد، و از همدمان و یا طرفداران امیرالمؤمنین (علیه السّلام) باشد، و این سوره خصوصیّتی نسبت به امیرالمؤمنین دارد که دیگران با وی در آن شریک نیستند.» (ثواب الاعمال، ص105).