کارلی یک زن تنها بود که در یک محیط کار کاملاً مردانه اشتغال به کار داشت. او تقریباً هر روز باید حق و حقوق خود را با توجه به چیزهایی که می شنید، به دست می آورد. وزن زیاد و راه رفتنی که آنچنان جالب نبود و از یک پا به پای دیگر شدن، باعث شده بود خنده و تمسخر دیگران را برانگیزد و حرف هایی پشت سر او بزنند. اما کارلی کوچکترین توجهی به این صحبت ها نداشت. او خوب می دانست چه کسی است و خوب می دانست هرکاری بخواهد، به بهترین شکل می تواند انجام دهد. او کار می کرد و نتیجۀ زحمت خود را می گرفت، تا جایی که به عنوان عالی ترین متخصص در زمینۀ کار خود انتخاب شد. عامل موفقیت کارلی قدرت تصور مثبت او از خودش بود.او معتقد بود که در تصور خداوند خلق شده و این کار به بهترین شکل صورت گرفته است و مطمئناً بهترین و والاترین ارزش ها را خداوند به او ارزانی کرده است.او هیچ تلاشی برای جلب رضایت و خشنودی دیگران نمی کرد و از کنایه های دیگران نسبت به خود احساس ناشایستی پیدا نمی کرد. او سر کارش بسیار دوستداشتنی، فوق العاده و خوش برخورد بود و حالا هم در زندگی اش به بهترین نحو زندگی می کند.