وظیفه پوشش و حجاب که اسلام برای زنان مقرر کرده است بدین معنی نیست که از خانه بیرون نروند.زندانی کردن و حبس کردن زن در اسلام مطرح نیست.در برخی از کشور های قدیم مثل ایران قدیم و هند، چنین چیزهایی وجود داشته است ولی در اسلام وجود ندارد.پوشش زن در اسلام این است که زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و به جلوه گری و خودنمایی نپردازد.حجاب فلسفه های زیادی دارد که در اینجا به چند مورد از آنها اشاره می کنیم:

1.آرامش روانی:نبودن حریم میان زنان و مردان و آزادی معاشرت های بی بند وبار،هیجانات و التهاب های جنسی را فزونی می بخشد و این نوع انحراف را به صورت یک عطش روحی و یک خواست اشباع نشدنی در می آورد.

2.استحکام پیوند خانوادگی:شکی نیست که هر چیزی که موجب تحکیم پیوند خانوادگی و سبب صمیمیت رابطه زوجین گردد برای کانون خانواده مفید است و در ایجاد آن باید حداکثر کوشش مبذول شود و بالعکس هر چیزی که باعث سستی روابط زوجین و دلسردی آنان گردد به حال زندگی خانوادگی زیانمند است و باید با آن مبارزه کرد.فلسفه پوشش از غیر همسر مشروع،از نظر اجتماعی و خانوادگی این است که همسر قانونی شخص از لحاظ روانی عامل خوشبخت کردن او به شمار برود،در حالی که در سیستم آزادی کامیابی همسر قانونی از لحاظ روانی یک نفر رقیب و مزاحم و زندانبان  به شمار می رود و در نتیجه کانون خانوادگی براساس دشمنی و نفرت پایه گذاری می شود.

3.استواری اجتماع:کشانیدن تمایلات از محیط خانه به اجتماع،نیروی کار و فعالیت اجتماع را ضعیف می کند.برعکس آنچه که مخالفین حجاب خرده گرفتند و گفتند،حجاب موجب فلج کردن نیروی نیمی از افراد اجتماع است.بی حجابی و ترویج روابط آزاد موجب فلج کردن نیروی اجتماع است.

4.ارزش و احترام زن:حریم نگه داشتن زن میان خود و مرد یکی از وسائل مرموزی بوده است که زن برای حفظ مقام و موقعیت خود در برابر مرد از آن استفاده کرده است.اسلام زن را تشویق کرده است که از این وسیله استفاده کند.اسلام مخصوصا تاکید کرده است که زن هراندازه متین تر و باوقارتر و عفیف تر حرکت کند و خود را در معرض نمایش برای مرد نگذارد براحترامش افزوده می شود.