هنگامی که ابن ملجم-که خدا لعنتش کند-او را ضربت زد حضرتش به حسن و حسین (ع) چنین فرمود:«شما را به تقوای الهی سفارش می کنم و اینکه در طلب دنیا برنیایید گر چه دنیا در طلب شما برآید ،و بر آنچه از دنیا محروم ماندید اندوه و حسرت مبرید و حق بگویید و برای پاداش (اخروی)کار کنید و دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید.

 

شما دو نفر و همه فرزندان و خانواده ام و هر کس را که این نامه ام به او می رسد سفارش می کنم به تقوای الهی و نظم کارتان و اصلاح میان خودتان،چرا که از جدتان (ص)شنیدم که فرمود:«اصلاح میان دو کس از انواع نماز و روزه برتر است.»

 

…خدا را خدا را درباره قرآن یاد کنید مبادا دیگران به عمل بر آن به شما پیشی گیرند.

 

خدا را خدا را درباره نماز یاد کنید که آن ستون دین شماست.

 

…خدا را خدا را درباره جهاد در راه خدا به مال و جان و زبانتان یاد آرید،و بر شما باد به همبستگی و رسیدگی به یکدیگر ،و بپرهیز از قهر و دشمنی و بریدن از هم .امر به معروف و نهی از منکر را رها نکنید که بدانتان بر شما چیره می شوند آنگاه دعا می کنید ولی مستجاب نمی شود.

 

                                                                                               نهج البلاغه/نامه47

 

موضوعات: امام علی (ع)
[چهارشنبه 1391-12-23] [ 09:50:00 ق.ظ ]