nt> Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

د با توجه به نکات زیر انجام شود:

الف)تذکرات والدین به هیچ وجه نباید در حضور دیگران باشد;زیرا آنان در این گونه موارد احساس حقارت می کنند.بنابراین ,والدین باید فرزندان خود را به گوشه ای دعوت کرده و در خلوت با استدلال و منطق,همراه با رعایت ادب تذکر دهند.

ب)اندازه و زمان موعظه و نصیحت,طرز بیان و موقعیت نوجوان و میزان پذیرش او بسیار مهم است. اگر والدین بخواهند در حدود یک ساعت پیرامون یک مطلب برای نوجوان نصیحت کنند ,او خسته می شود.

دختری می گفت: ((والدین من وقتی بخواهند مرا نصیحت کنند ,بیش از اندازه وقت مرا می گیرند و به جای پند کوتاه ,سخنرانی می کنند و این شیوه ی نصیحت حالت زدگی ایجاد می کند. ))

ج)در مواردی که در نحوه ی برخورد با نوجوان بین والدین اختلاف نظر باشد ,نباید این اختلاف در حضور او مطرح گردد.

د)والدین ,به ویژه مادران باید از ایرادهای بی جا نسبت به فرزندانشان خود داری کنند و تذکرات خود را بدون تحکم بگویند.

ه)شیوه ی تذکر باید به گونه ای باشد که در او تاثیر بگذارد. از این رو , باید زمینه ی فکری و روحی فرزند را در نظر گرفت و پس از آن نصیحت نمود.

و)موعظه نباید به گونه ای باشد که شنونده احساس خستگی و تکرار کند ; زیرا موعظه های تکراری موجب رنجش و عصبانیت ولجاجت میشود.

ز)آن جا که فرزند آمادگی اندرز پذیری را ندارد , نباید به او پند و اندرز داد.

ح)موعظه باید نرم و آرام و به دور از هرگونه پرخاش و ترش رویی باشد.

ط)در حد ممکن بجای نصیحت , با فرزند مشورت کنید.

ی)گاهی لازم است پند بصورت غیر مستقیم باشد,مانند نوشتن نامه و….