تحقیق از آشنایان:
بستگان شخص از روحیات، اخلاق و کردار او باخبرند. می توان دربارۀ فرد مورد نظر از آن ها تحقیق کرد. البته این به تنهایی کافی نیست چون ممکن است خویشاوندان، مصلحت اندیشی و واقعیت را کتمان کنند.
تحقیق از دوستان:
دوستان نزدیک فرد منابع خوبی برای تحقیق هستند. دوستی محصول همرنگی و تفاهم است و معمولاً افراد درستکار با افراد ناشایست و بی بندوبار دوست نمی شوند. در واقع ویژگی های شخصیتی دوستان فرد تا حدی منعکس کننده روحیات او است.
تحقیق از محل کار یا تحصیل:
همکاران فرد ممکن است مطالبی را دربارۀ شخص مورد نظر بدانند که حتی خویشان و دوستان نزدیک او ندانند. این روش تحقیق از دو روش پیش بهتر نیست اما کامل کنندۀ آن هاست.از این طریق ما دربارۀ فرد در زمینه هایی مانند: نحوۀ برخورد با ارباب رجوع، نحوۀ مراوده با همکاران، همکاری و سازش با دیگران و پایبندی به اعتقادات دینی شناخت پیدا می کنیم.
تحقیق از همسایه:
این رایج ترین روشی است که افراد در تحقیقات خواستگاری از آن بهره می برند. با تحقیق در محل کار و تحصیل می توان به شناختی از فرد و روحیات او دست یافت، اما با تحقیق در محل زندگی او، امکان شناخت خانواده هم میسر می شود.البته مشروط برآنکه مدتی از زمان سکونت آن ها در محل گذشته باشد تا همسایگان به شناختی هرچند نسبی از آن خانواده رسیده باشند. از همسایگان دربارۀ اخلاق در خانه، سابقۀ دعوا و یا رفتار بد در محله پرس و جو کنید اما مواظب باشید که جزئیات خواستگاری و ارتباط با آن ها را بر ملا نکنید؛ چون ممکن است بعضی همسایه ها بعداً مزاحمت ایجاد کنند.
تحقیق از معرف:
دربارۀ ازدواج هایی با حضور معرف، اگر فردی که دخترو پسر را به هم معرفی می کند، نسبت به اهمیت کار خود آگاه باشد و آن را با شناخت کافی نسبت به روحیات دو طرف انجام دهد، منبع خوبی برای تحقیق خواهد بود.