یکی از توصیه های همیشگی معصومان (ع)به یاران و خویشان خود، مواظبت بر تلاوت قرآن و عمل به ان است؛ به طوری که امام صادق (ع) توصیه می فرمودند:« قرآن پیمان نامه ای است از خدای متعال به سوی آفریدگان او. پس بر هر مسلمانی لازم است در این عهد الهی نظر کند و هر روز پنجاه آیه از آن بخواند.» توصیه به خواندن پنجاه آیۀ قرآن، یکی از نکات مهمی است که در فرمایش امام رضا (ع) نیز وجود دارد. ایشان می فرمایند: سزاوار است که مردم بعد از تعقیب نماز صبح، پنجاه آیه از قرآن کریم تلاوت کند. در کیفیت خواندن قرآن، امام این سخن را از پیامبر نقل می کردند که فرمودند: قرآن را با صدای خویش آرایش دهید؛ زیرا که صوت حسن، قرآن را نیکو کند و زینت دهد. تأمل و درنگ در آیات قرآن نیز از نکات مهمی است که می توان از سیرۀ امام رضا (ع) آموخت. رجاء بن ضحاک در گزارش سفر امام به خراسان، از حالات سحرگاهی ایشان چنین یاد می کند: امام در یک سوم پایان شب از بسترشان با ذکر تسبیح و حمد و تکبیر و تهلیل و استغفار برمی خاستند و شب ها در بستر خویش بسیار قرآن می خواندند و چون به آیه ای دربارۀ بهشت یا دوزخ می رسیدند، می گریستند و از خدا بهشت می خواستند و از دوزخ به او پناه می بردند.