ديوار كعبه انتظار تكيه آن سوار را مي كشد.حجر الاسود،آرزوي توتياي گرد رخش؛كوه،انتظار آن نستوه و جويبار انتظار آن آبشار را دارد.

اي بزرگ مرد!اي روح قرآن در سينه!اي از سلاله طه!اي موعود منتظر!كي خواهي آمد تا مرهمي برزخم سينه مستمندان و دردمندان تاريخ نهي؟

در انتظار جمعه ام تا تو بيايي،اي گل زهرا!ما اسيران زندان غيبت،چشم انتظار توييم.زنداني كه ديوارهاي بلندش را با دستان خود ساختيم و حال از خراب كردن اين ديوار درمانده ايم و چشم به راه توييم تا تو بيايي .يابن زهرا!بيا كه مادرت در بين در و ديوار تو را مي خواند بيا!اي منتقم آل علي!بيا كه فرق شكافته علي (ع)،جگر پاره پاره حسن(ع) و سر بريده حسين (ع)  تو را مي خواند.اي مقتداي عيني بيا و با گوشه چشمي دلهاي مرده ما خاكيان را زنده كن.بيا و چشم هاي بي فروغ ما را با جمال نورانيت سويي دوباره بخش.بيا كه ديگر طاقت شنيدن طعن ها را نداريم.آخر تا كي صداي ديگران را بشنويم و حتي كوچمترين صدايي از تو به ما نرسد؟بيا مهدي جان كه جهان در انتظار تو و عدل توست.يا مولا!همه چشم به راه بهاري هستند كه زندگي را به جهان برگرداند.مولا!بهار من تويي و روح خسته من ،چشم انتظار توست.