آن ها نمی خواهند بپذیرند که احترام به زن، مقوله ای بسیار ویژه و نه از جنس احترام کلی به همه افراد جامعه است. اما اسلام بر این جایگاه واقعی زن تأکید دارد و دستورات اسلام در مورد زنان کمک می کند که آن احترام ویژه زن حفظ شود؛ یعنی همه بدانند که نگاه به زن باید نگاهی فوق العاده ممتاز و با احترام ویژه باشد. برخی ها را می بینیم که فقط بلدند بگویند وظیفه مرد محبت است ( و نه احترام خاص )، و اتفاقاً بر این تأکید دارند که وظیفه زن احترام است، به علاوه سایر موارد ( مسلماً آن هم در جای خود باید بحث شود اما نه این که جای صحبت بر سر مسائل مهم تر را بگیرد). البته آن ها بعضاً بحثشان بر سر این است که زن نباید غرور مرد را بشکند و باید از او یک قهرمان بسازد، این صحیح است، اما نه این که بیایند و تا این حد تأکید را از وظیفه مهم مرد یعنی «احترام به زن» بردارند و بدون ذکر آن به موارد دیگر بپردازند؛ در حالی که روایات بسیاری مشاهده می شود که احترام به زن، از وظایف مهم شوهر ذکر شده است.
پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: کسی که زنی را به همسری برمی گزیند، بر وی واجب است که او را احترام کند.
امام سجاد (ع) در بیان حقوق زن بر شوهر می فرمایند: حق همسر تو آن است که بدانی خدا او را مایۀ آرامش و الفت تو قرار داده و این را از جمله نعمت های بزرگ خدا بشماری و از این رو او را احترام کرده و نسبت به او مهربان باشی.
پیامبر (ٌص) کی فرمایند: فقط انسان های بزرگوار زنان را گرامی می دارند.
زن مانند گوهری است که مرد برای خود می پسندد و باید قدر این گوهر را دانسته و ارزشش را بشناسد و او را گرامی بدارد.