با سوگ تو گل های زندگی و شکوفه های دنیا پژمرده و افسرده شد، چرا که اینها پیش از این به درخشش و تابش وجود تو شکوفا بود.

پدر گرانمایه ام! من تا روزی که شما را دیدار نمایم، اندوه زده خواهم بود.

جان جانان! از لحظه ای که از من جدا شده ای، چشمم به خواب نرفته است.

جان جانان! آخر چه کسی پس از شما پشتیبان بیوه زنان و یتیمان خواهد بود؟

جان جانان! آخر چه کسی تا روز رستاخیز یار و حمایت کننده ی امت خواهد بود؟

جان جانان! پس از تو، ما را سخت تضعیف کردند و بر ما بیداد روا داشتند.

پدر جان! پس از تو دنیاداران از ما روی گردانیدند در حالی که پیش از این به برکت وجود تو، ما در میان جامعه بزرگ بودیم.

جان جانان! کدام اشکی است که در فراق جانسوزت جریان نیابد؟ و کدام اندوهی است که پس از تو ادامه پیدا نکند؟ و کدام مژه و پلکی است که پس از رحلت شما به خواب سرمه شود؟

جان جانان! آخر تو بهاران دین و پرتو روشنی بخش پیام آوران خدایی.

خدایا! چگونه است که کوه ها از هم نمی پاشد؟ و چرا آب دریاها فرو نمی رود؟ و چگونه زمین به لرزه در نمی آید؟

جان جانان! با رحلت تو، من به سوگی سهمگین گرفتار شدم؛ به مصیبتی که راستی کوچک نیست.

جان جانان تربت و آرامگاهت از اینکه تو را در خود جای داده، شادمان است و بهشت پرطراوت خدا در شور و شوق نیایش و نماز توست.

چشم! هان ای چشم! باران اشک ببار! وای بر تو اگر از فروباریدن خود بخل ورزی!