هیچ انسانی کامل نیست و کسی که دل آگاه و بیداری دارد، تلاش می کند که خود را به مرزهای روشن کمال و قله های بلند تعالی برساند. انسان هرچه بیشتر به خدا نزدیک شود و خداگونه تر گردد، کامل تر خواهد شد.گذشت روزها و ماه ها و سال ها اگر باعث نشود که آدمی عبرت بگیرد و قدمی به جلو بردارد، چه سودی دارد؟ اگر این آمد و رفت بهار به تجربه های ما نیفزاید، برای چه باید شادی کنیم و آن را به جشن بنشینیم؟ بهار نکته های مهم بسیاری را به ما یادآوری می کند و مهمترین آن این است که هنوز برای سبز شدن و از تیرگی و رکود فاصله گرفتن فرصت هست! اما پرسش اساسی این است که تا کی این فرصت در اختیار ما قرار داده خواهد شد؟ تا کی فرصت روبه جلو رفتن و جبران مافات را خواهیم داشت؟ برای بهتر شدن و کامل شدن باید انسان های کامل را الگوی خود قرار دهیم، یکی از این الگوها حضرت فاطمه زهرا(س) است که ولادت او را پیش رو داریم. ایشان می تواند الگوی کاملی برای دختران، زنان و مادران باشد.زندگی کوتاه دختر پیامبر(ص)چنان پر بار و درخشان است که از لحظه لحظه آن می توان بهره ها گرفت. حضور حضرت زهرا(س)در خانه پدر او، ازدواج و زندگی مشترک وی با امام علی(ع)و پرورش فرزندانی چون حسن(ع)و حسین(ع)و زینب(س)همه و همه از شخصیت والا و برجستۀ آن بزرگوار حکایت دارد.در زمانه ای که تهاجم فرهنگی بیداد می کند و غربی ها می خواهند هویت ما را از ما بگیرند، تمسک و توسل به رسول خدا(ص)و اهل بیت گرامی اش کشتی نجات است.