به شما اعتماد می کنند و گوشه ای از اسرار زندگی خود را با شما در میان می گذارند.   هرگز به وسوسه نیفتید تا این راز را با شخص ثالثی مطرح سازید.اگرچه به آن فرد اطمینان و وثوق کافی داشته باشید ،یک ضرب المثل عربی می گوید: هر سری که از میان دو تن تجاوز کرد فاش می شود.پس نباید به کاری دست یازید که ، گناهش مستقیماً ، دامن گیر عامل آن گردد. برای خود ما هم ، گاهی ، مواردی پیش می آید که لزومی ندارد آن ها را با دیگران مطرح سازیم، البته مشورت و طرح مشکلات با دیگران بخصوص که آن ها مورد اعتماد باشند ، نه تنها مانعی ندارد بلکه بسیار بجاست ، اما وقتی شما، موضوعی را بصورت سری به دیگری بسپارید ، همواره نگران افشای آن خواهید بود.                     حال ببینیم چه چیزهایی راز تلقی می شوند. اغلب اسرار مردم ،مربوط به خطاهایی است که مرتکب می شوند. ، که از بازگویی آن به دیگران احساس شرم دارند. بگذریم، از آن دسته مردان خدایی که اعمال خیر خود را هم از ترس آن که مبادا بوی ریا از آن برخیزد ؛ بصورت رازی در دل خود پنهان نگه می دارند ، اکثریت مردم از گناهان خود رنج می برند. حال از همین احساس شرم و رنج و اندوه باید درس بیاموزیم و آن این که ، چرا کاری کنیم، که از بیان آن برای دیگران شرم کنیم و با حفظ آن به صورت سری در دل خویش عقده ای لاینحل را با خود داشته باشیم و از آن همواره عذاب بکشیم.