خانواده ها روی چشم و هم چشمی ،جهیزیه را برای خودشان یم معضل می کنند.بعد که این معضل را خودشان به یک نحوی تحمل کردند ،تازه نوبت دیگران است که رنج این معضل را ببرند.برای خاطر اینکه وقتی شما در جهیزیه دخترتان این همه وسایل درست کردید بعد کسانی که دیدند تکلیف آنها چیست؟این چشم و هم چشمی ها آخر به کجا خواهد رسید؟این همان مشکلاتی است که درست خواهد شد. اسلام می خواهد اینها نباشد.بعضی ها سعی می کنند که برای جهیزیه بزنند روی دست همه قوم و خویش ها و دوستان…باید نگاه کنید که ببینید چه چیزی درست است چه چیزی حق است؟یک خانواده دو نفره یک  وسایلی لازم دارند که یک زندگی ساده ای داشته باشند.انواع و اقسام ریخت و پاش ها،زیاده روی ها ،جهیزیه های سنگین،همه جور چیزی را حتما باید بخرند بیاورند توی جهیزیه بگذارند که اقلا یک چیزی بیشر از آن دختر خاله اش یا نمی دانم خواهرش یا آن همسایه اش داشته باشد.خیلی از دخترها نمی توانند به خانه بخت بروند و خیلی از پسرها نمی توانند ازدواج کنند،به خاطر همین چیزها.اگر ازدواج آسان بود اگر مردم آنقدر سخت گیری نکره بودند ،اگر این جهیزیه ها جاهلانه نبود،و پدر و مادر ها به خیال خودشان به خیال اینکه مبادا دل دخترشان بشکند ،خودشان را به آب و آتش نمی زدند،این گرفتاری ها برای خیلی از خانواده ها پیش نمی آمد.این کار ها درست نیست، اسباب زحمت است آن هم زحمتی که هیچ اجری پیش خدا ندارد ،مایه تشکر هم نمی شود.