1.در15سالگي آموختم كه مادران از همه بهتر مي دانند و گاهي اوقات هم پدران.

2.در20سالگي ياد گرفتم كه كار خلاف فايده اي ندارد،حتي اگر با مهارت انجام شود.

3.در30سالگي پي بردم كه قدرت،جاذبه مرد است و جاذبه،قدرت زن.

4.در35سالگي متوجه شدم كه آينده چيزي نيست كه انسان به ارث ببرد،بلكه چيزي است كه خود مي سازد.

5.در40سالگي آموختم كه رمز خوشبخت زيستن،در آن نيست كه كاري را دوست داريم انجام دهيم،بلكه در اين است كه كاري را كه انجام مي دهيم دوست داشته باشيم.

6.در 45 سالگي ياد گرفتم كه 10درصد از زندگي چيزهايي است كه براي انسان اتفاق مي افتد و 90 درصد آن است كه چگونه نسبت به آن واكنش نشان مي دهد.

7.در50سالگي پي بردم كه كتاب بهترين دوست انسان و پيروي كوركورانه بدترين دشمن وي است.

8.در60سالگي متوجه شدم كه بدون عشق مي توان ايثار كرد، اما بدون ايثار هرگز نمي توان عشق ورزيد.

9.در70 سالگي ياد گرفتم كه زندگي در اختيار داشتن كارت هاي خوب نيست بلكه خوب بازي كردن با با كارت هاي بد است.

10.در75سالگي دانستم كه انسان تا وقتي فكر مي كند نارس است،به رشد و كمال خود ادامه مي دهد و به محض آنكه گمان كرد كه رسيده است دچار آفت مي شود.

11.در80سالگي پي بردم كه دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن ،بزرگترين لذت دنياست.

12.در85 سالگي دريافتم كه همانا زندگي زيباست.

                                  نوشته شده به کوشش س.گودرزی