از خدا حیا کن!شرم کن!انجام نده !حتی فکر معصیت هم نکن!چون عمل برای خداوند دیگر بیرونی و درونی ندارد.

…کسی که تنها گاهی اوقات چشممان به هم می افتد و او را می بینیم ،با کسی که هر روز و هر شب با او برخورد می کنیم ،چشممان در چشمش می افتد،فرق دارد.آدم از این فرد خجالت می کشد.در مورد اولی شاید بگوییم :فلانی رفت دنبال کارش!شاید کلاهمان هم پیش او نیفتد و دیگر همدیگر را نبینیم و…

اما کسی که همیشه همراه آدم است فرق می کند و انسان از او شرم می کند ما میان این دو نفر فرق می گذاریم. در باب خدا اشتباه نکنید!حیای از او مثل “حیاء من الخلق"نیست.اشتباه نکنید!روایت از امام هفتم (ع)است که می فرماید:از خدا در سرتان خجالت بکشید،همان طور که در علن از مردم خجالت می کشید!همه کار را جلوی مردم نمی کنید،در براب خدا هم همین طور باشید.

روایت از حضرت امام سجاد(ع)است که می فرماید:از خدا بیم داشته باش چون او برتو تواناست.اینطور نیست که بتوانی از چنگ خدا فرار کنی،خجالت بکش و معصیت نکن.خیال نکن می توانی از عذابی که وعده کرده است فرار کنی.

                                                    نوشته شده به کوشش س.گودرزی