نتایج المپیاد علمی طلاب مدررسه علمیه ی فاطمیه (سلام الله علیها) شهرستان الیگودرز اعلام  شد.از بین 21 نفر شرکت کننده در المپیاد علمی طلاب، سرکار خانم نرگس مشایخی طلبه ی پایه ی چهارم موفق شد به المپیاد استانی راه پیدا کند.بقیه ی خواهران شرکت کننده هم امتیازشان به امتیاز حد نصاب نزدیک بوده است.

برگزاری المپیاد علمی طلاب مدرسه علمیه ی فاطمیه (سلام الله علیها)  شهرستان الیگودرز در تاریخ 1394/08/30

تعداد شرکت کنندگان 21 نفر از طلاب پایه ی دوم،سوم، چهارم و پنجم می باشد.مواد امتحانی هر پایه به شرح ذیل می باشد: پایه دوم از دروس صرف، نحو،احکام.پایه ی سوم از دروس  نحو،احکام، عقاید.پایه ی چهارم نحو، اصول فقه، منطق.و پایه ی پنجم از دروس فقه، فلسفه و اصول فقه. نتایج المپیاد متعاقبا اعلام می شود.

مردها هویت خود را بیشتر از ناحیه شغل و موفقیت هایشان تعریف می کنند، در حالی که زن ها هویت شان را صرفاً بر اساس روابط خود بیان می کنند. برای مردها موفقیت از هر مورد دیگری مهم تر است زیرا بقای جسمانی و فیزیکی خانواده را تضمین می کند. زن ها نیز بقای خود را در گرو حفظ روابط احساسی و نیز بچه های خود می بینند که چنان چه مردی نسبت به شغل و توانایی های حرفه ای خود احساس خوبی نداشته باشد به سختی می تواند توجه خود را به روابط عشقی و احساسی اش معطوف کند. موضوع این نیست که دوست تان ندارد یا به شما عشق نمی ورزد یا این که به شما احتیاج ندارد، حتی موضوع این نیست که شغلش را بیش از شما دوست دارد. مطلب تنها این است که شغلش تأثیر درگیرانه تری بر احساس رشد شخصی و اعتماد به نفس او دارد تا رابطه اش با شما.
نکته مهم: در مردها نیمکره راست فعال تر است ولی زن ها از هر دو نیمکره همزمان استفاده می کنند در نتیجه مردها به سختی می توانند از تعقل و عقلانیت به یک باره به سمت احساسات و عواطف تغییر موضع دهند.
راه حل چیست؟
1.به خاطر داشته باشید مردها از این که بفهمند شما آن ها را درک می کنید، خیلی خوشحال می شوند. برعکس از این که از آن ها انتقاد کنید، متنفر هستند. ممکن است همسر یا نامزدتان این موضوع را تأیید کند که در مقایسه با شما به عشق و روابط علاقۀ کمتری نشان می دهد اما دلیل آن را نداند. 2.با نامزد یا همسرتان دربارۀ روش های دیگر افزایش احساس عزت نفس و ارزشمند بودن گفت وگو کنید. به عقیده من به منظور داشتن روابط و زندگی سالم تر، مردها باید الویت های خود را بازبینی کنند و این الویت ها را نه بر اساس پیشرفت های مادی و اقتصادی، بلکه کمی نیز بر اساس موفقیت های روحی، احساسی و عاطفی نیز گذارند. 3.می توانید کمک کنید تا استرس کمتری داشته باشد و با صحبت کردن دربارۀ راه هایی که در انتقال او از محیط کاری به کانون گرم خانواده می تواند کمک کند، حامی او باشید. مثلاً روش هایی بیابید تا نامزد یا همسرتان بتواند بوسیلۀ آن تنش های کاری و شغلی اش را در پایان روز کاهش دهد مثلاً با ورزش کردن، قدم زدن، دراز کشیدن و… همچنین بهتر است به محض ورود همسرتان با مسائل و مشکلات احساسی و عاطفی تان به او هجوم نبرید. به او وقت بدهید تا آرام بگیرد.

1 - قول میدم درد نداشته باشه : باید بدانید که درد یک امر درونی است، پس وقتی بانداژ شما را برمی دارند شاید برای شما زیاد مهم نباشد، ولی فرزندتان حس دیگری دارد.پس بجای آن که قول بدهید که اصلاً درد ندارد، بگویید که ممکن است کمی درد داشته باشد ولی خیلی زود تمام می شود.
2 - قول میدم قبل از این که خوابت ببره بیام خونه : در مورد موقعیت ها و شرایطی که خارج از کنترل شما هستند - مانند ترافیک و جلسات دقیقه نودی - مراقب باشید. بجای آن بگویید :« قول میدم تمام تلاشمو بکنم تا قبل از این که بخوابی خونه باشم.»
3 - قول میدم هفته دیگه ببرمت پارک با دوستات بازی کنی، ولی امروز نه. بچه ها همیشه جزئیات را به یاد دارند. اگر بگویید هفته دیگر، یادشان می ماند. سعی کنید گزینه واقع گرایانه تری بدهید: « بذار با مامان دوستت حرف بزنم و قرار بذاریم بریم پارک.»
4 - قول میدم اگه اتاقتو مرتب کنی ببرمت بیرون برات بستنی بخرم : رشوه دادن به فرزندان به او خود کفایی را یاد نمی دهد. قول دادن و رشوه دادن را فراموش کنید و در عوض به او کمک کنید عواقب موضوع را درک کند. مثلاً چنین چیزی بگویید: « اسباب بازی هاتو جمع کن تا کسی روشون نیفته خراب بشن.
5 - قول میدم اگه تکالیفتو انجام بدی، باهوش ترین بچۀ کلاس بشی : به او کمک کنید تا ارزش یادگیری را متوجه شود، نه این که تمرکز او را به سمت بهترین بودن جلب کنید.بهتر است بگویید: انجام دادن تکلیف شب باعث میشه که رشد کنی و چیزای زیادی یاد بگیری.
6 - قول میدم که فردا روز بهتری باشه : والدین می خواهندهمه چیز را برای فرزندانشان بهتر کنند، ولی؛ گاهی آن چه بچه ها بیش از همه به آن نیاز دارند این است که احساسات شان درک و پذیرفته شود. جمله بهتر آن است که : به نظر میرسه امروز روز سختی برات بوده.
7 - قول میدم که دفعۀ دیگه برای تولدت بریم مسافرت : فرزندتان ئناامیدانه چیز خاص و ویژه ای از شما می خواهد و شما ناامیدانه می خواهید آن را به او بدهید، ولی چیزهای بزرگ و گرانی مانند سفر نیاز به پول و برنامه ریزی دارد. فرزندتان را در برنامه ریزی ها دخالت دهید تا بهتر وسعت آن را درک کند. مثلاً بگویید: منم فکر می کنم تو این مسافرت خیلی بهمون خوش بگذره پس بذار براش پول پس انداز کنیم.

1 - قول میدم درد نداشته باشه : باید بدانید که درد یک امر درونی است، پس وقتی بانداژ شما را برمی دارند شاید برای شما زیاد مهم نباشد، ولی فرزندتان حس دیگری دارد.پس بجای آن که قول بدهید که اصلاً درد ندارد، بگویید که ممکن است کمی درد داشته باشد ولی خیلی زود تمام می شود.
2 - قول میدم قبل از این که خوابت ببره بیام خونه : در مورد موقعیت ها و شرایطی که خارج از کنترل شما هستند - مانند ترافیک و جلسات دقیقه نودی - مراقب باشید. بجای آن بگویید :« قول میدم تمام تلاشمو بکنم تا قبل از این که بخوابی خونه باشم.»
3 - قول میدم هفته دیگه ببرمت پارک با دوستات بازی کنی، ولی امروز نه. بچه ها همیشه جزئیات را به یاد دارند. اگر بگویید هفته دیگر، یادشان می ماند. سعی کنید گزینه واقع گرایانه تری بدهید: « بذار با مامان دوستت حرف بزنم و قرار بذاریم بریم پارک.»
4 - قول میدم اگه اتاقتو مرتب کنی ببرمت بیرون برات بستنی بخرم : رشوه دادن به فرزندان به او خود کفایی را یاد نمی دهد. قول دادن و رشوه دادن را فراموش کنید و در عوض به او کمک کنید عواقب موضوع را درک کند. مثلاً چنین چیزی بگویید: « اسباب بازی هاتو جمع کن تا کسی روشون نیفته خراب بشن.
5 - قول میدم اگه تکالیفتو انجام بدی، باهوش ترین بچۀ کلاس بشی : به او کمک کنید تا ارزش یادگیری را متوجه شود، نه این که تمرکز او را به سمت بهترین بودن جلب کنید.بهتر است بگویید: انجام دادن تکلیف شب باعث میشه که رشد کنی و چیزای زیادی یاد بگیری.
6 - قول میدم که فردا روز بهتری باشه : والدین می خواهندهمه چیز را برای فرزندانشان بهتر کنند، ولی؛ گاهی آن چه بچه ها بیش از همه به آن نیاز دارند این است که احساسات شان درک و پذیرفته شود. جمله بهتر آن است که : به نظر میرسه امروز روز سختی برات بوده.
7 - قول میدم که دفعۀ دیگه برای تولدت بریم مسافرت : فرزندتان ئناامیدانه چیز خاص و ویژه ای از شما می خواهد و شما ناامیدانه می خواهید آن را به او بدهید، ولی چیزهای بزرگ و گرانی مانند سفر نیاز به پول و برنامه ریزی دارد. فرزندتان را در برنامه ریزی ها دخالت دهید تا بهتر وسعت آن را درک کند. مثلاً بگویید: منم فکر می کنم تو این مسافرت خیلی بهمون خوش بگذره پس بذار براش پول پس انداز کنیم.

از آن جا که انسان، خود، افکار و اندیشه هایش را برمی گزیند در نتیجه تعیین کنندۀ میزان «خوب و موفق زندگی کردن» خود است، برای خوب زندگی کردن باید خوب اندیشید و اندیشۀ خود را به کار انداخت. هنر «خوب زندگی کردن» بسته به فایق آمدن بر مشکلات در کوتاه ترین زمان است.گاه خوب زندگی کردن می تواند کاری بسیار مشکل باشد؛ چرا که لازمۀ «خوب زیستن» جست و جوی پیگیرانۀ زیبایی ها و خوبی هاست.در این باره نقاشی سخنی زیبا گفته است.او می گوید:« قلم و رنگ در اختیار شما است. بهشت را نقاشی کنید و بعد وارد آن شوید.» خوب زندگی کردن، اندوختن راه حل ها نیست، بلکه به کار گیری آن هاست. همۀ انسان ها خواهان زندگی بدون مشکل و راحت و مرفه اند، اما زندگی پر از سختی ها و مشکلات است. هر مشکلی که حل می شود، مشکلی دیگر سر بر می آورد. چنانچه آدمیان قبول کنند که مشکلات همیشگی و دائمی اند و عامل رشد و شکوفایی است.

نگارش، ضد اضطراب است
گاهی احتمال دارد در اوج مشکلات و فشارهای روحی، احساس تنهایی کنید و نخواهید احساساتتان را با کسی در میان بگذارید و از انباشتگی آن همه حس ناخوشایندی در ذهنتان خسته شوید و نیز ممکن است فشارهای روحی و هر روزه آزارتان دهد و تصور کنید هیچ راه علاجی ندارید؛ در حالی که محققان در این مورد اعتقاد دارند که تنها شیوه رهایی از این همه فشار، نوشتن است.
نوشتن، اعتماد به نفستان را افزایش می دهد
نگارش خاطرات روزانه و سرودن شعر به شما کمک می کند تا احساساتتان را مهار کنید. یکی از استادان دانشگاه کالیفرنیا معتقد است نگارش خاطرات روزانه فعالیت بخشی از مغز را که مسئول مهار احساسات است، افزایش می دهد.
نگارش، کلسترول را پایین می آورد
به عقیده بسیاری از پژوهشگران، « نوشتن » ، درمان مناسبی برای آرام کردن و یا بهبود بیماری های روان تنی است؛ یعنی بیماری هایی که بدنمان را تحت تأثیر قرار می دهند اما در حقیقت ریشه روحی ندارند. پژوهشگران باور دارند که نوشتن در زمینه احساسات، موجب ترشح هورمونی می شود که فشار روحی را در افراد کم می کند و در نتیجه با کاهش مقدار این فشار، کلسترول خون نیز پایین می آید.

برای تأثیر گذاری بر مردم، توجه به زمان از اهمیت فراوان برخوردار است. در کتاب مقدس آمده است که در بهشت هرکس فرصت حرف زدن دارد. کار شما این است که این فرصت را تمیز دهید.  آیا تا کنون اتفاق افتاده با کسی حرف بزنید و متوجه شوید حرف شما با روحیۀ او همخوانی ندارد؟ ممکن است شما خونسرد و آرام باشید، و آنها گرفته یا به هیجان آمده باشند. ممکن است شما در شرایط وجد و خوشحالی باشید، و آنها افسردگی را تجربه کنند. در این شرایط میان شما فاصله زیاد است و هر تلاشی برای برقراری ارتباط، با شکست روبه رو می شود.ممکن است بخواهید حمایتگر باشید و اطمینان خاطر بدهید، اما می بینید هرچه تلاش می کنید، به جایی نمی رسید.

چرا این گونه است؟ ممکن است علتش این باشد که در آن لحظۀ بخصوص شما آهنگ های متفاوتی داشته باشید و هرکدام در جهتی مخالف از یکدیگر حرکت کنید. ممکن است سرعت های شما با هم متفاوت باشد. در زمان برقراری ارتباط با اشخاص، باید سعی کنید روی طول موج واحدی قرار داشته باشید. باید با آن ها همخوان باشیدتا به رغم همه تفاوت هایی که ممکن است با هم داشته باشید، ارتباط مؤثری برقرار کنید.

صدای شما تأثیر عمیقی بر روحیه و پذیرندگی کسی که با او حرف می زنید، برجای می گذارد. تنها لحن صدای شما 38% پیام شما را مخابره می کند.دوست دارید به صحبت چه کسانی گوش بدهید؟ آیا دوست دارید به صحبت کسی گوش بدهید که دل آزار و گوش خراش است، یا کسی که با حرف هایش نظر شما را به خود جلب می کند،کسی که صدایش دل شما را می نوازد و به شما احساس گرما و محبت می دهد؟ جواب مسلمی دارد.دربارۀ صداهای یکنواخت و خسته کننده چه می گویید؟این ها هم از نوع لحن صحبتی هستند که تولید ملامت و کسالت می کنند. باید لحن صحبتی مانند قصه گوها داشته باشید تا حرفی که می زنید، جالب به نظر برسد.قصه گو باشید، نه یک دستگاه فکس.
صدایتان را پایین آورید:
وقتی می خواهید نزدیک،دوستانه،گرم،اطمینان بخش،صمیمی و یا متوجه و علاقه مند ظاهر شوید، به هنگام صحبت لحن صدایتان را پایین بیاورید تا عمق نفوذ بیشتری داشته باشید. وقتی می خواهید دلیل بیاورید یا مطلبی را ثابت کنید،لحن صدایتان را در حد متوسط نگه دارید.به خود خاطر نشان کنید که آرام و شمرده حرف بزنید.

تو به علت اتومبیلی که می رانی، اندازۀ خانه ای که در آن زندگی می کنی و سهامی که داری، نه بهترین هستی و نه بدترین. از یاد نبر که آن چه براستی در زندگی اهمیت دارد، چیست.
تصور کنید که امروز آخرین روز زندگی شما بر روی کره ی خاکی است. حالا فهرستی از کارهایی که دوست دارید انجام دهید، بنویسید. تمام کارهایی که به آن ارج می نهید و تمام چیزهایی که شما را خوشحال می کند.  آیا اتومبیل شما در فهرست جای دارد؟ تلوزیونتان؟ پخش صوتتان؟ حقوقتان؟ نه. آن چه در فهرست هست، عواملی است که در زندگی به انسان رضایت خاطر می دهد، مانند ارتباط با دوستان و خانواده، دستگیری از دیگران و رخدادهای مهم زندگی. این ها قطعات ساختاری فهرست شماست. بسیاری از ما هر روز طوری زندگی می کنیم که انگار جاودان هستیم. به جای آن که قدر آن چه را برایمان مهم است بدانیم و آن را در اولویت قرار دهیم، دور و بر خود را پر از وسایلی می کنیم که به اصطلاح نشان دهیم به موفقیت رسیده ایم، در حالی که بسیاری از ما به راستی نمی دانیم معنی موفقیت و کامیابی چیست.