بد نیست گاهی درباره آدم های خوب برایشان بگوییم! همین کودک هرچه بزرگتر می شود بازهم جملاتی از این قبیل از والدینش می شنود : «دیر نیا ، تا تاریک نشده خونه باش ، از دست کسی چیزی نخوری ممکنه مسموم باشه و …»انگار این پدر و مادرها جز صفحه حوادث روزنامه ها و خبرهای بد چیز دیگری توجهشان را جلب نمی کند! آن ها تنها ترس و نگرانی های خود را به نوجوانانشان منتقل می کنند و از جرأت و جسارت و شجاعت آموزی خبری نیست! البته همه می دانیم که احتیاط شرط عقل است ، ولی خوب است عزیزانمان بدانند که چگونه در موقعیت های مختلف ، با آرامش ، بهترین و امن ترین راه ها را انتخاب کنید. از طرفی دیگر نوجوانان برای حضور مؤثر در جامعه باید، هم با نقش های اجتماعی خود به عنوان شهروند، همسایه ، همکلاسی ، هم محلی و .. و هم وظایفی که در این ارتباط دارند آشنا شوند. در ضمن آگاه بودن آن ها از حق و حقوق خود ودیگران و حد و مرزهای اجتماعی نیز به آن ها کمک می کند تا در امور اجتماعی با تجربه تر عمل کنند. والدین با پیش آگاهی هایی که در این زمینه ها به نوجوانان خود می دهند بسیاری از نیازهای آن ها در مورد مسائل اجتماعی شان را برطرف و به آن ها کمک می کنند تا در شرایطی که خودشان حضور ندارند ، فرزندانشان بهترین تصمیم را بگیرند.