فرقی نمی کند که رابطه شما خانوادگی باشد یا دوستانه، به هر حال برای حفظ هر رابطه ای وفاداری مهمترین رکن است. همۀ ما گاهی اوقات دچار اشتباهاتی می شویم و ممکن است مقصر به نظر برسیم شاید مشکلاتی پیش رویمان قرار گیرد و رفتاری از خودمان بروز دهیم که هیچ وقت نشان نداده بودیم اما باید بدانیم که وقتی دوستانی را در کنارمان داریم و به آن ها علاقه مندیم، حتی در بدترین لحظات زندگی هم باید به طور شایسته ای از آن ها ممنون باشیم و وفاداری خودمان را به اثبات برسانیم. وفاداری چیزی است که باید بخاطر آن از دیگران واقعاً ممنون باشیم و ارزش واقعی اش را درک کنیم. البته گاهی اوقات موانع و مشکلاتی پیش می آید که آدم ها به هر دلیلی نمی توانند به قول هایشان عمل کنند اما زمانی که یک دوست، همکار یا یکی از اعضای خانواده به طور مدام چنین بدقولی هایی را تکرار می کند دیگر نمی توانید به حرف های او اعتماد کنید و این موضوع زنگ خطری است که نشان می دهد باید روابط تان را با او محدود کنید.

یکی از بزرگترین چالش هایی که ما در زندگی با آن رو به رو هستیم تا از بهترین زندگی مان لذت ببریم ، علاقۀ ما به زندگی خودخواهانه و با خود بینی است؛ زیرا معتقدیم خداوند بهترین ها را برای ما می خواهد و چون او می خواهد که ما در ناز و نعمت زندگی کنیم، خیلی ساده در مسیری قرار می گیریم که ما را به سمت خودخواهی می برد. وقتی شما به شیوه ای زندگی می کنید که بیشتر ببخشید تا دریافت نمایید، بیش از همیشه در لذت و شادی زندگی خواهید کرد. خداوند بخشنده است و ما را هم موجودی بخشنده خلق کرده است. قوانین روحی زمانی است که ما به درد و دل دیگران هم برسیم. خداوند هم اطمینان داده که همۀ نیازهای ماهم تأمین می شوند. اگر می خواهید رؤیاهایتان عملی شوند، کمک کنید تا رؤیاهای دیگران تحقق یابد. اگر ناامید و افسرده هستید، از ذهنتان بیرون آیید و به کمک دوستی بروید که به وجود شما نیاز دارد. دانه ها را برای رسیدن به فصل درو و چیدن محصول بکارید. شاید احساس کنید چیزی برای بخشیدن ندارید. مطمئن باشید که می توانید! می توانید لبخند بزنید و در آغوش بگیرید. می توانید کار معنا داری انجام دهید و یا حرف معنا داری بزنید و بدین طریق به آن ها کمک کنید. می توانید کسی که در بیمارستان است را ملاقات کرده و یا برای کسی که در جایی حبس است غذایی بپزید، حتی می توانید نامه ای سرشار از انرژی و احساس و انگیزه بنویسید. دوست شما نیازمند چیزی است که شما می توانید با او تقسیم کنید. خداوند ما را آزاد آفریده، اما نمی توانیم به تنهایی عمل کنیم، ما به یکدیگر نیازمندیم.
« به شیوه ای زندگی کنید که بگویید : امروز به چه کسی خیر برسانم؟ »

آیا می توانید در مقابل دشمنی، دوستی کنید؟
شما با افرادی که نعمت و لطف و رحمت خداوند، زندگی تان را تحت تأثیر قرار می دهند چگونه رفتار می کنید؟ شما با افرادی رو به رو هستید که اشتباهات بزرگی را در زندگی تان بروز داده اند. ممکن است احساس کنید زندگی شما توسط برخی افراد دزدیده شده، اما اگر آن ها را ببخشید، می توانید دشمنی را با دوستی پاسخ دهید.اگر این عمل را انجام دهید، خداوند هم نعمت و رحمت خودش را ارزانی تان می نماید. او به شما افتخار می کند، به شما پاداش می دهد و تمام این خطاها را به بهترین شکل می پوشاند.
« هدف ما از نشان دادن مهربانی، یافتن چیزهای خوب در زندگی است.»
ما باید سازنده و جریان ساز باشیم. ما باید مهربانی و بخشش خداوند را به گونه ای نشان دهیم. حتی اگر دیگران با ما سر ناسازگاری و نامهربانی داشتند، در مقابل خوبی و مهربانی را به آن ها نثار کنیم. تنها پاسخی که آن ها دارند شاید عصبانیت و خشم باشد. جاده های سربالایی را ادامه دهید، ممهربان و مؤدب باشید. در عشق قدم بگذارید، رفتار خوب داشته و خوب سخن بگویید. خداوند آن چه را که انجام می دهید، می بیند. او حامی و پشتیبان شماست. اگر کارهای خوب را صحیح و درست انجام دهید، از آن جایی که هستید جلوتر می روید؛ اگر می بایست آتش را با آتش پاسخ می دادید، دیگر نیازی با جنگیدن با آتش نیست.

مردها هویت خود را بیشتر از ناحیه شغل و موفقیت هایشان تعریف می کنند، در حالی که زن ها هویت شان را صرفاً بر اساس روابط خود بیان می کنند. برای مردها موفقیت از هر مورد دیگری مهم تر است زیرا بقای جسمانی و فیزیکی خانواده را تضمین می کند. زن ها نیز بقای خود را در گرو حفظ روابط احساسی و نیز بچه های خود می بینند که چنان چه مردی نسبت به شغل و توانایی های حرفه ای خود احساس خوبی نداشته باشد به سختی می تواند توجه خود را به روابط عشقی و احساسی اش معطوف کند. موضوع این نیست که دوست تان ندارد یا به شما عشق نمی ورزد یا این که به شما احتیاج ندارد، حتی موضوع این نیست که شغلش را بیش از شما دوست دارد. مطلب تنها این است که شغلش تأثیر درگیرانه تری بر احساس رشد شخصی و اعتماد به نفس او دارد تا رابطه اش با شما.
نکته مهم: در مردها نیمکره راست فعال تر است ولی زن ها از هر دو نیمکره همزمان استفاده می کنند در نتیجه مردها به سختی می توانند از تعقل و عقلانیت به یک باره به سمت احساسات و عواطف تغییر موضع دهند.
راه حل چیست؟
1.به خاطر داشته باشید مردها از این که بفهمند شما آن ها را درک می کنید، خیلی خوشحال می شوند. برعکس از این که از آن ها انتقاد کنید، متنفر هستند. ممکن است همسر یا نامزدتان این موضوع را تأیید کند که در مقایسه با شما به عشق و روابط علاقۀ کمتری نشان می دهد اما دلیل آن را نداند. 2.با نامزد یا همسرتان دربارۀ روش های دیگر افزایش احساس عزت نفس و ارزشمند بودن گفت وگو کنید. به عقیده من به منظور داشتن روابط و زندگی سالم تر، مردها باید الویت های خود را بازبینی کنند و این الویت ها را نه بر اساس پیشرفت های مادی و اقتصادی، بلکه کمی نیز بر اساس موفقیت های روحی، احساسی و عاطفی نیز گذارند. 3.می توانید کمک کنید تا استرس کمتری داشته باشد و با صحبت کردن دربارۀ راه هایی که در انتقال او از محیط کاری به کانون گرم خانواده می تواند کمک کند، حامی او باشید. مثلاً روش هایی بیابید تا نامزد یا همسرتان بتواند بوسیلۀ آن تنش های کاری و شغلی اش را در پایان روز کاهش دهد مثلاً با ورزش کردن، قدم زدن، دراز کشیدن و… همچنین بهتر است به محض ورود همسرتان با مسائل و مشکلات احساسی و عاطفی تان به او هجوم نبرید. به او وقت بدهید تا آرام بگیرد.

تا به حال از خود پرسیده اید که در اوج شادی خاطر و انبساط روح مثلاً هنگامی که خبر یکی از موفقیت های شما به گوش تان می رسد یا زمانی که عزیزی سال ها از شما دور بوده و او را یکباره ملاقات می کنید و آن قدر فرح و خوشحالی و سرور همه روح تان را فرا می گیرد که تک تک سلول ها قصد دارند از فرط شادی از کالبد تن شما بیرون آیند ، اولین عکس العمل فیزیولوژیکی بدن شما به این حالت فراموش نشدنی چیست؟ قطعاً پاسخ شما فقط و فقط قطره های اشکی است که چون باران بر گونه های شما سرازیر می شود و نه تنها شما هیچ احساس ناخوشایند و بدی در وجود خود احساس نمی کنید بلکه در بدن خود حالت اوج پرواز و انبساط دارید. حال کمی فراتر می رویم. همه می دانیم که از لوازم مناجات و دردودل با معشوق، تضرع و زاری است ( ادعو ربکم تضرعاً و خفیه : خدایتان را با تضرع و در تنهایی بخوانید). آیا هنگامی که در گوشه ای به تنهایی با خدا به مناجات می نشینیم و صدایش می زنیم و دلمان با اشک هایی که از گونه هایمان جاری می شود و موجب زلالی چشمۀ روح آلودۀ ما می شود و به سوی او پرواز می کند و گویی خودمان را دیگر نمی بینیم و فقط او هست و یک دنیا نیاز ما در مقام بنده به صاحبش، در این هنگام حالتی که به ما دست می دهد قابل وصف است؟ نه. حال چرا در کنار تأثیرهای مثبت خنده و شادی بر روح که بارها از آن سخن راندیم اینک، سخن از انرژی مثبت اشک و آه کردیم؟ قطعاً از این دیدگاه ژرف، هیچ منافاتی بین این دو مقوله نیست و هر دو موجب فرح و پرواز روح اند. چرا که این اشک، اشک ذلت و ناتوانی و ترس ما در برابر یک مخلوق دیگر نیست، بلکه تمام این اشک ها اشک اوج و پرواز است.

1 - قول میدم درد نداشته باشه : باید بدانید که درد یک امر درونی است، پس وقتی بانداژ شما را برمی دارند شاید برای شما زیاد مهم نباشد، ولی فرزندتان حس دیگری دارد.پس بجای آن که قول بدهید که اصلاً درد ندارد، بگویید که ممکن است کمی درد داشته باشد ولی خیلی زود تمام می شود.
2 - قول میدم قبل از این که خوابت ببره بیام خونه : در مورد موقعیت ها و شرایطی که خارج از کنترل شما هستند - مانند ترافیک و جلسات دقیقه نودی - مراقب باشید. بجای آن بگویید :« قول میدم تمام تلاشمو بکنم تا قبل از این که بخوابی خونه باشم.»
3 - قول میدم هفته دیگه ببرمت پارک با دوستات بازی کنی، ولی امروز نه. بچه ها همیشه جزئیات را به یاد دارند. اگر بگویید هفته دیگر، یادشان می ماند. سعی کنید گزینه واقع گرایانه تری بدهید: « بذار با مامان دوستت حرف بزنم و قرار بذاریم بریم پارک.»
4 - قول میدم اگه اتاقتو مرتب کنی ببرمت بیرون برات بستنی بخرم : رشوه دادن به فرزندان به او خود کفایی را یاد نمی دهد. قول دادن و رشوه دادن را فراموش کنید و در عوض به او کمک کنید عواقب موضوع را درک کند. مثلاً چنین چیزی بگویید: « اسباب بازی هاتو جمع کن تا کسی روشون نیفته خراب بشن.
5 - قول میدم اگه تکالیفتو انجام بدی، باهوش ترین بچۀ کلاس بشی : به او کمک کنید تا ارزش یادگیری را متوجه شود، نه این که تمرکز او را به سمت بهترین بودن جلب کنید.بهتر است بگویید: انجام دادن تکلیف شب باعث میشه که رشد کنی و چیزای زیادی یاد بگیری.
6 - قول میدم که فردا روز بهتری باشه : والدین می خواهندهمه چیز را برای فرزندانشان بهتر کنند، ولی؛ گاهی آن چه بچه ها بیش از همه به آن نیاز دارند این است که احساسات شان درک و پذیرفته شود. جمله بهتر آن است که : به نظر میرسه امروز روز سختی برات بوده.
7 - قول میدم که دفعۀ دیگه برای تولدت بریم مسافرت : فرزندتان ئناامیدانه چیز خاص و ویژه ای از شما می خواهد و شما ناامیدانه می خواهید آن را به او بدهید، ولی چیزهای بزرگ و گرانی مانند سفر نیاز به پول و برنامه ریزی دارد. فرزندتان را در برنامه ریزی ها دخالت دهید تا بهتر وسعت آن را درک کند. مثلاً بگویید: منم فکر می کنم تو این مسافرت خیلی بهمون خوش بگذره پس بذار براش پول پس انداز کنیم.

1 - قول میدم درد نداشته باشه : باید بدانید که درد یک امر درونی است، پس وقتی بانداژ شما را برمی دارند شاید برای شما زیاد مهم نباشد، ولی فرزندتان حس دیگری دارد.پس بجای آن که قول بدهید که اصلاً درد ندارد، بگویید که ممکن است کمی درد داشته باشد ولی خیلی زود تمام می شود.
2 - قول میدم قبل از این که خوابت ببره بیام خونه : در مورد موقعیت ها و شرایطی که خارج از کنترل شما هستند - مانند ترافیک و جلسات دقیقه نودی - مراقب باشید. بجای آن بگویید :« قول میدم تمام تلاشمو بکنم تا قبل از این که بخوابی خونه باشم.»
3 - قول میدم هفته دیگه ببرمت پارک با دوستات بازی کنی، ولی امروز نه. بچه ها همیشه جزئیات را به یاد دارند. اگر بگویید هفته دیگر، یادشان می ماند. سعی کنید گزینه واقع گرایانه تری بدهید: « بذار با مامان دوستت حرف بزنم و قرار بذاریم بریم پارک.»
4 - قول میدم اگه اتاقتو مرتب کنی ببرمت بیرون برات بستنی بخرم : رشوه دادن به فرزندان به او خود کفایی را یاد نمی دهد. قول دادن و رشوه دادن را فراموش کنید و در عوض به او کمک کنید عواقب موضوع را درک کند. مثلاً چنین چیزی بگویید: « اسباب بازی هاتو جمع کن تا کسی روشون نیفته خراب بشن.
5 - قول میدم اگه تکالیفتو انجام بدی، باهوش ترین بچۀ کلاس بشی : به او کمک کنید تا ارزش یادگیری را متوجه شود، نه این که تمرکز او را به سمت بهترین بودن جلب کنید.بهتر است بگویید: انجام دادن تکلیف شب باعث میشه که رشد کنی و چیزای زیادی یاد بگیری.
6 - قول میدم که فردا روز بهتری باشه : والدین می خواهندهمه چیز را برای فرزندانشان بهتر کنند، ولی؛ گاهی آن چه بچه ها بیش از همه به آن نیاز دارند این است که احساسات شان درک و پذیرفته شود. جمله بهتر آن است که : به نظر میرسه امروز روز سختی برات بوده.
7 - قول میدم که دفعۀ دیگه برای تولدت بریم مسافرت : فرزندتان ئناامیدانه چیز خاص و ویژه ای از شما می خواهد و شما ناامیدانه می خواهید آن را به او بدهید، ولی چیزهای بزرگ و گرانی مانند سفر نیاز به پول و برنامه ریزی دارد. فرزندتان را در برنامه ریزی ها دخالت دهید تا بهتر وسعت آن را درک کند. مثلاً بگویید: منم فکر می کنم تو این مسافرت خیلی بهمون خوش بگذره پس بذار براش پول پس انداز کنیم.

آن ها نمی خواهند بپذیرند که احترام به زن، مقوله ای بسیار ویژه و نه از جنس احترام کلی به همه افراد جامعه است. اما اسلام بر این جایگاه واقعی زن تأکید دارد و دستورات اسلام در مورد زنان کمک می کند که آن احترام ویژه زن حفظ شود؛ یعنی همه بدانند که نگاه به زن باید نگاهی فوق العاده ممتاز و با احترام ویژه باشد. برخی ها را می بینیم که فقط بلدند بگویند وظیفه مرد محبت است ( و نه احترام خاص )، و اتفاقاً بر این تأکید دارند که وظیفه زن احترام است، به علاوه سایر موارد ( مسلماً آن هم در جای خود باید بحث شود اما نه این که جای صحبت بر سر مسائل مهم تر را بگیرد). البته آن ها بعضاً بحثشان بر سر این است که زن نباید غرور مرد را بشکند و باید از او یک قهرمان بسازد، این صحیح است، اما نه این که بیایند و تا این حد تأکید را از وظیفه مهم مرد یعنی «احترام به زن» بردارند و بدون ذکر آن به موارد دیگر بپردازند؛ در حالی که روایات بسیاری مشاهده می شود که احترام به زن، از وظایف مهم شوهر ذکر شده است.
پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: کسی که زنی را به همسری برمی گزیند، بر وی واجب است که او را احترام کند.
امام سجاد (ع) در بیان حقوق زن بر شوهر می فرمایند: حق همسر تو آن است که بدانی خدا او را مایۀ آرامش و الفت تو قرار داده و این را از جمله نعمت های بزرگ خدا بشماری و از این رو او را احترام کرده و نسبت به او مهربان باشی.
پیامبر (ٌص) کی فرمایند: فقط انسان های بزرگوار زنان را گرامی می دارند.
زن مانند گوهری است که مرد برای خود می پسندد و باید قدر این گوهر را دانسته و ارزشش را بشناسد و او را گرامی بدارد.