Document> Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA ops: 148.2pt 225.95pt 235.7pt 253.2pt 284.0pt 383.4pt 392.5pt;” dir="RTL">

Document> Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA ops: 148.2pt 225.95pt 235.7pt 253.2pt 284.0pt 383.4pt 392.5pt;” dir="RTL">

در روایات متعدد با تعابیر مختلف از رسول اکرم (ص) نقل شده است که فرمودند:

عمار برادر دینی امیر المومنین (ع)و از بهترین های اهل ولایت است که به وسیله گروه سرکش به شهادت می رسد.آخرین توشه او از دنیا مقداری شیر است و روح او به ارواح محمد و آل طاهرینش ملحق می شود.او از بهترین شیعیان رسول خداست.

از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است که فرمودند:بهشت به علی و عمار و سلمان و بلال مشتاق است.

و در حدیثی دیگر فرمودند:کسی که با عمار دشمنی ورزد خدا با او دشمن است و کسی که بغض عمار داشته باشد خدای متعال با او دشمن است.

از امیر المومنین علی (ع) درباره عمار سوال شد.حضرت فرمود:او مردی بود که خدای متعال گوشت و خونش را بر آتش حرام کرده است و آتش گوشت و خون او را لمس نمی کند.

نقل شده است که به امیر المومنین علی(ع) پالوده هدیه دادند.فرمود:«این به چه معناست؟گفتند:به مناسبت نوروز،»فرمود: اگر قدر بدانید پس هر روزی نوروز است.روایات دیگری هم در این خصوص داریم که نشان می دهد در آن زمان بسیاری از مردم برای امام علی (ع)هدیه نوروزی می بردند و آن حضرت نیز قبول می کرد.هدیه ها غالبا عبارت بودند از شکر،پالوده،سمنو،و گاه لباس های گرانبهای زرباف که در ظرف هایی از نقره می گذاشتندو به خدمت آن حضرت می بردند.

همچنین معلی بن خنیس از امام صادق (ع) نقل می کند که فرمود:«همانا نوروز همان روزی است که در غدیر خم پیامبر اکرم (ص) از مردم برای علی (ع)عهد گرفت.پس مردم به ولایت او اقرار کردند پس خوشا به حال کسی که به عهد خود ثابت قدم ماند و وای به حال کسی که آن را بشکند.و آن همان روزی است که رسول خدا (ص) حضرت علی (ع) را به سوی وادی جن روانه کرد و از آنها عهد و پیمان گرفت.و آن همان روزی است که حضرت علی (ع)بر اهل نهروان غالب شد و ذوالثدیه را کشت.و آن همان روری است که قائم ما اهل بیت (ع)و صاحب امر ظاهر خواهد شد و خداوند متعال او را بر دجال غلبه خواهدداد؛پس آن حضرت دجال را بر کناسه کوفه به دار خواهد کشید و هیچ نوروزی نیست مگر آنکه ما در آن انتظار فرج را داریم برای اینکه نوروز از ایام ماست.ایرانیان آن را حفظ کرده اند و شما (عرب ها)آن را ضایع کرده اید.

معلی بن خنیس نیز نقل کرده است :در بامداد روز نوروز بر ابی عبدالله وارد شدم پس حضرت فرمود:ای معلی آیا این روز را مشناسی؟گفتم:نه.ولی می دانم روزی است که ایرانیان از آن تجلیل می کنند و در آن به همدیگر تبریک گفته و دعای خیر می کنند.فرمود:قسم به خانه کهن(کعبه)که در دل مکه است تجلیل این روز نیست مگر برای یک امر قدیمی که آنرا برای تو تفسیر می کنم،تا اینکه از آن مطلع شوی.پس گفتم:«اگر این علمی را که نزد شماست فرا گیرم برای من دوست داشتنی تر از اینکه تا ابد زندگی کنم.خداوند دشمنان شما را نابود کند. ایشان فرمود:ای معلی روز نوروز همان روزی است که خداوند در آن از بندگانش عهد گرفت که او را عبادت کنند و هیچ چیزی را شریک او ندانند و اینکه به رسولان و انبیاء و اولیایش ایمان بیاورند.

هم چنین امام علی (ع)در کلامی گهربار فرمود:هر روزی که در آن معصیت خدا نشود عید است.

1.در15سالگي آموختم كه مادران از همه بهتر مي دانند و گاهي اوقات هم پدران.

2.در20سالگي ياد گرفتم كه كار خلاف فايده اي ندارد،حتي اگر با مهارت انجام شود.

3.در30سالگي پي بردم كه قدرت،جاذبه مرد است و جاذبه،قدرت زن.

4.در35سالگي متوجه شدم كه آينده چيزي نيست كه انسان به ارث ببرد،بلكه چيزي است كه خود مي سازد.

5.در40سالگي آموختم كه رمز خوشبخت زيستن،در آن نيست كه كاري را دوست داريم انجام دهيم،بلكه در اين است كه كاري را كه انجام مي دهيم دوست داشته باشيم.

6.در 45 سالگي ياد گرفتم كه 10درصد از زندگي چيزهايي است كه براي انسان اتفاق مي افتد و 90 درصد آن است كه چگونه نسبت به آن واكنش نشان مي دهد.

7.در50سالگي پي بردم كه كتاب بهترين دوست انسان و پيروي كوركورانه بدترين دشمن وي است.

8.در60سالگي متوجه شدم كه بدون عشق مي توان ايثار كرد، اما بدون ايثار هرگز نمي توان عشق ورزيد.

9.در70 سالگي ياد گرفتم كه زندگي در اختيار داشتن كارت هاي خوب نيست بلكه خوب بازي كردن با با كارت هاي بد است.

10.در75سالگي دانستم كه انسان تا وقتي فكر مي كند نارس است،به رشد و كمال خود ادامه مي دهد و به محض آنكه گمان كرد كه رسيده است دچار آفت مي شود.

11.در80سالگي پي بردم كه دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن ،بزرگترين لذت دنياست.

12.در85 سالگي دريافتم كه همانا زندگي زيباست.

                                  نوشته شده به کوشش س.گودرزی

مطلوبیت شادی و شاد نمودن در اسلام:

در تبیین جایگاه شادی در اسلام باید گفت که اصل شاد زیستن در اسلام،مورد پذیرش بلکه تاکید است.امام علی (ع)می فرماید:«شادی انبساط خاطر و نشاط می آورد و غم،گرفتگی خاطر و دلگیری.»ونیز فرمود:کسی که شادیش کم باشد،آسایش او در مردن است.همچنین امام صادق (ع) می فرماید:«هر کس به چهره برادر خود لبخند بزند آن لبخند برای او حسنه ای خواهد بود.به همین جهت است که شاد کردن برادر مومن امری است مستحب و شوخی کردن با دیگران عملی مجاز به شمار می رود. در تاریخ صدر اسلام آمده است که روزی پیامبر اکرم (ص)و حضرت علی (ع) خرما می خوردند.پیامبر (ص) هسته های خرما را جلوی امام علی (ع) می گذاشت.پس از مدتی وقتی هسته های زیادی جلوی امام علی (ع) جمع شد پیامبر به او فرمود:یا علی!شما زیاد خرما خورده اید !و امام علی (ع) در پاسخ گفت:آن کس زیادتر خورده که خرما را با هسته اش خورده است.

در روایتی چنین آمده است:در بهشت خانه ای است به نام خانه شادی و تنها کسی به آن داخل می شود که یتیمان و بچه ها را خوشحال کند.

اسلام برای فراهم شدن زمینه های شاد زیستن مومنان به ابزارهای آن توجه زیادی کرده است؛به عنوان مثال بوی خوش که عامل مهم شادمانی است از سنت های رسول خدا است.امام صادق (ع) می فرماید:رسول خدا برای بوی خوش بیشتر از خوراک خرج می کرد.همچنین پوشیدن لباس سفید در اسلام مورد تاکید قرار گرفته است ؛چون رنگ روشن به ویژه سفید شادی آفرین می باشد و شاید از این جهت است که پوشیدن لباس سفید به ویژه در حال نماز سفارش شده است.

                                                       نوشته شده به کوشش س.گودرزی

زن و مرد جواني به محله جديدي اسباب كشي كردند.روز بعد هنگام صرف صبحانه زن متوجه شد كه همسايه اش در حال آويزان كردن رخت هاي شسته است و گفت:«لباسها چندان تميز نيست.انگار نمي داند چطور لباس بشويد،احتمالا بايد پودر لباس شويي بهتري بخرد.»همسرش نگاهي كرد اما چيزي نگفت.هربار كه زن همسايه لباسهاي شسته اش را براي خشك كردن آويزان مي كرد،زن جوان همان حرف را تكرار مي كرد.تا اينكه حدود يك ماه بعد روزي از ديدن لباسهاي تميز روي بند رخت تعجب كرد و به همسرش گفت:«ياد گرفته چطور لباس بشويد.مانده ام كه چه كسي درست لباس شستن را يادش داده؟»مرد پاسخ داد «من امروز صبح زود بيدار شدم و پنجره هايمان را تميز كردم!»

زندگي هم همين طور است.وقتي رفتار ديگران را مشاهده مي كنيم،آنچه مي بينيم بستگي دارد به درجه شفافيت پنجره اي كه از آن به رفتار آنان نگاه مي كنيم.

قبل از هرگونه انتقادي ،بد نيست به ذهنيتي كه در آن لحظه داريم توجه كنيم و از خودمان بپرسيم :«آيا آمادگي آن را داريم كه به جاي قضاوت كردن فردي كه مي بينيم ،در پي ديدن جنبه هاي مثبت او باشيم؟»

                               نوشته شده به کوشش س.گودرزی

آفرینش شب و روز:

گردونه زمین می چرخد و شب با ستاره هایش به زمین لبخند می زند و اگرچه 14 قرن گذشته است ،اما هنوز هم ندای مردی به گوش می رسد که تنهایی هایش را با چاه و نخلستان قسمت می کرد و شب را اینگونه به تصویر می کشید:

«اما الیل فصافون اقدامهم تالین یجزاء القرآن یرتلونها ترتیلا یحزنون به انفسهم و یشتثیرون به دواءدائهم»

سحر آرام آرام به دنبال رویای نور از شب می گذرد و مهتاب از پس پرچین خورشید عزم عبور می کند بوی زندگی را در همه جا پراکنده می کند و روزی تازه آغاز می شود.

زمین آغوش همیشه بازش را به سوی خورشید می گستراند و آفتاب دروازه های نور را فتح می کند.

آنگاه با گذشت زمان سایه ابرهای کبود بر گونه های خاک می افتد و زمین را شب سیاهی دربر می گیرد و وسعت تیره شبی آرام همراه نسیمی روح افزا در خاموشی برکه ها جان می گیرد.

روز آغاز تلاش است ،آغاز روشنایی،حیات،زندگی پس از مرگ،ایستادن پس از فرو افتادن،حیات پس از ممات…

و شب آغاز آرامش،نزدیکی به خدا،بوی دست های دعا و نیایش…

                  شب خیز که عاشقان به شب راز کنند        گرد در و بام دوست پرواز کنند

                هرجا که دری هست به شب می بندند        الا در دوست را که شب باز کنند

هر گناه صغیره ای به یکی از پنج سبب زیر کبیره می شود

اول:اصرار بر آن کردن ،یعنی مکرر مرتکب آن شدن.

دوم:حقیر شمردن آن زیرا هر گناهی را که اندک شماری نزد خدا عظیم می شود.

سوم:شاد شدن به انجام گناه و قدرت یافتن بر فعل آن.

چهارم:اینکه فرد گناهی را انجام دهد و آن را بدون جهت شرعی اظهار کند در نزد کسی که مطلع نیست.

پنجم:آن شخص گناهکار کسی باشد که مردم به او اعتماد داشته باشند و پیروی آن کنند و او گناه صغیره کند که مردم بر آن مطلع شوند و وقع آن گناه در نظر ایشان کم نشود.مثل اینکه شخص عالمی لباس ابریشم بپوشد یا مسخرگی کند یا در مجمع معصیت بنشیند.

قرآن کریم می فرماید:یا ایها الذین آمنوا لا تخونوا الله و الرسول و تخونوا اماناتکم  و انتم تعلمون(انفال/27)

ای مومنین! به خدا و رسول و پیمانهایتان خیانت ننمایید.

امام صادق (ع)فرمود:کسی که اسرار ما را فاش کند گویا ما را به قتل رسانده است.

امام صادق (ع)در تفسیر آیه«پیامبران را به نا حق می کشند»فرمود:«به خدا سوگند!پیامبران را به نا حق نکشتند،بلکه اسرار آنها را فاش کردند و آنها کشته شدند.